चिमटीत पकडलेला क्षण…

• 

चिमटीत पकडलेला क्षण…..
चमत्कारच घडला म्हणायचा माझ्या आयुष्यात …. डिसेंबर 2012… ध्यानी मनी स्वप्नीही येणं केवळ अशक्यच होतं…

माझी एक जिव्हाळ्याची मैत्रीण pottery करायची. आता ती जे काय करायची ते करायची…आणि वर तूही कर .. तूही कर… असा भुंगाच लावायची माझ्यामागे…
मीही वस्ताद… जाम नाहीच म्हटलं तिला…

म्हटलं… अग, एकच कला भिनलीय माझ्यात… नौटंकी करणे अर्थात नम्र विनम्र अभिनय …

रक्तातच आहे ग बाई माझ्या ते… DNA मधेच म्हण ना!!!…अगदी सहज येतं माझ्यातून ते…’
अग पण…
पण वगैरे काही नाही… दुसरी कुठलीही कला म्हणजे मोठ्ठा ‘पण’ आहे माझ्यासाठी…
नाही म्हणजे नाही… A big NO

माझं गणित पहिल्यापासून पक्कं, त्यामुळे करकटकाने भूमितीतली नक्षी काढून कशीबशी पास व्हायची मी चित्रकलेत.

पतंग उडवणारा मुलगा वगैरे आयुष्यात काढता आला नाही मला… अ.. श…क्य होतं तेव्हाही आणि आत्ताही…

माझ्याकडे एक व्हिडिओ कॅमेरा आहे आणि तो आणला तेव्हा एक मराठी चित्रपट मी त्या कॅमेऱ्यावर केला होता शूट…. तेव्हा तिच्याच घरात शूटिंग केलं होतं मी…

मग तुझा कॅमेरा घेऊन ये आणि आम्ही pottery करताना शूट कर…
का नाही… करेन की अगदी आनंदाने करेन……
आणि पोहोचले ना मी धारावीच्या कुंभारवाड्यात… तिथंच त्यांचा क्लास चालायचा…

तिथं मला एक मस्त व्यक्ती भेटली…

म्हणजे ते होते ह्यांच्या शिक्षकांचे वडील… 60च्या दशकात जे एक सो एक अप्रतिम हिंदी चित्रपट झाले, त्यात मोठमोठे मातीचे pots त्यांनी बनवून दिले होते… त्यावेळच्या बहुतेक सगळ्या मोठया डायरेक्टर्स बरोबर त्यांनी काम केलं होतं…

इथे तर सगळे मोठ्ठे छोटे होऊन असं चिखलात खेळत होते… आणि मी जाम टेर खेचत होते त्यांची.
कॅमेरा हातात घेऊन मी त्यांच्यातून अशी फिरत होते .. अगदी ‘touch me not… please’ चेहेऱ्यानं… त्या चिखलातून अलगद वाट काढत… पण माझी वाट न लागू देता…

शूटिंग तर 10 मिनिटातच संपलं … मी उगीचच टवाळक्या करत होते…त्यांच्या चिखलात माखलेल्या रूपड्यावरून…

आणि अचानक चिखलाचा एक गोळा त्यातल्याच एकीने फेकला माझ्या दिशेनी ७-८ फुटांवरून…

आणि ओरडली ‘झेल तो निलू…’

काही कळायच्या आत मी reflexively तो झेलला…माझे कपडे खराब व्हायला नको… म्हणून असेल…

That’s that…

तो स्पर्श … ओल्या मातीचा….
त्यानंतर आजतागायत त्यात पूर्ण गाडून घेतलंय मी स्वतःला…

आहे फक्त जाणीव…

एक अननुभूत जाणीव…

• 

Once you touch clay… it touches you deep within…
It’s very ‘touching’ … the clay….

क्रमशः …

Neelkanti Patekar™ &©

28th Oct 2020. 20.45 hrs.